( เซงมาก ) โดนชิ่งครับ ก็เลยไม่ได้ไปดู ตอนเย็นผมก็ยังอยู่แถวสยามอยู่เพราะเดินดูหนังสืออยู่ที่พาราก้อน พี่หมูก็โทรมาชวนไปดูงานของอาจารย์ KENTARO HIROKI ซึ่งเป็นอาจารย์สอน COMDESIGN 4 ครั้งที่แล้ว อื่มก็อยากดูเพราะไม่เคยเห็นงานของเขาเลย อยากรู้ว่างานเขาเป็นสไตล์ไหน ก็เลยไปกัน งานเขาแสดงอยู่ที่ สุขุมวิท 71 ซอย 20 ชื่อ แกลอลี่ว่า nospace
ครับไปถึงก็ยังไม่ได้เข้าไปทันทีครับ ดูเชิงก่อน ตอนแรกนึกว่าเป็น ตึกแล้วข้างในเป็น แกลอลี่แบบทั่วไป แต่ที่นี่เป็นแบบ บ้านคนครับ สบายๆ เป็นกันเอง แต่ก็ยังไม่กล้าเข้าไปเพราะพอมองเข้าไปเจอแต่ ใครก็ไม่รู้มากหน้าหลายตา แล้วก็มีคนต่างชาติเยอะด้วย ก็เลยบอกพี่หมูกลับกันเหอะ แต่พี่หมูบอกว่ามาแล้วเอาแล้ววลุย ผมก็เอาจริงดิ หน้าด้านไปป่าวแบบ ว่าเราเป็นแค่เด็กเองนะ เข้าไปจะแปลกๆอะดิ ( คือตอนแรกก็ไม่รู้หรอกครับว่าอาจารย์เขาโชว์งาน แต่รู้มาจาก อาจารย์ลี่ เขาบอกพี่หมูมาอีกที ) ทันใดนั้น เคนทาโร่เดินออกมาที่รถของเขาพอดี พี่หมูก็ตระโกนเรียก เฮ้ เคนทาโร่ ( เอ้ยย เรียกชื่อฮ้วนๆเลยเหรอ ) อาจารย์ เคนทาโร่ เดินดิ่งมาหาทันที พร้อมเบียร์ที่อยู่ในมือ แถวนั้นไม่ค่อยมีไฟ เขาเลยเดินเข้ามาใกล้ๆ แล้วพี่หมูก็บอกว่าจำได้ไหม เขาก็ อ้อออ เขาทำหน้าดีใจมากที่เรามา เขายิ้มแย้มให้เราเหมือนเป็นกันเอง ผมอุ่นใจมาก แล้วเขาก็พาทัวดูงานด้วยตัวเองเลย ทั้งๆที่ข้างในก็มีแขกมากหน้าหลายตา แต่หละคนรุ่นไหนก็ไม่รู้ แต่ที่แน่ๆ พวกผมเด็กสุดในนั้น เขาพาเดินชมงานแล้วพูดคุยอย่างเป็นกันเองมาก ผมขอบอกว่าผมประทับใจสุดๆ เลยพวกผมเป็นแค่ เด็กนักศึกษาที่เขาเคยสอนแค่ 4 เดือนเองนะ เขาให้การต้อนรับเราขนาดนี้เลยเหรอ ผมดีใจจริงๆ แล้วก็ซึ้งใจมาก ว่าเขาให้ความสำคัญกับทุกคนจริงๆ
ผมก็เดินดูอยู่สักพักหนึ่งแล้วก็งงๆ ว่าไหนงานเขาเนี่ย เพราะเข้าไปมีแต่ ไฟที่ส่องเข้าหากำแพง ( เห้ยทำไม อาจารย์เขา ติสส จังหวะ ) ผมก็คิดอีกทีเอ้ยคงไม่ใช่อะไรว่างป่าวมั้งหรือไม่ก็งานแกคงเป็น บ้านทาสีขาวๆ ป่าว ( คิดแบบโง่ๆ 55555 )
พี่หมูก็คุยกับ เคนทาโร่ ไปเลื่อย เขาบอกว่าเดินดีๆนะ จะเห็นบางอย่างที่ซ่อนอยู่ ผมก็ไม่ได้เอะใจอะไร งานอะจะเข้าใจยากมั้ง คงต้องดูดีๆแหละ ประมาณนั้น ผมก็เดินแล้วเดินอีก แล้วเขาก็เฉลย เขาชี้ไปที่งานเขาพวกผมก็งงๆ พี่หมูก็เขาไปดู พี่หมูตกใจร้อง เอ้ยยย ผมก็งง ตกใจอะไรก็แค่กล่องโอวันติน ผมก็เข้าไปดูใกล้ๆ ผมก็เอ้ยยย นี่มัน DRAWING นี่หว่า เหมือนจังหวะ ถ้าไม่สักเกตุนี่นึกว่าของจริง
ด้านบนนี้เป็นมุมมองไกลๆ แล้วขยายเป็นโอวันติด ( ที่ตกใจกัน 555 ) ส่วนด้านล่างเป็นขยายเต็มๆ ไปเลยให้เห็นไปเลยสะใจ
เดินไปเดินมาหากันให้ทั่วตรงไหนมีงานของ เคนทาโร่อีก หาแล้วก็หาไปเรื่อยๆ แล้วก็ยังมีอีกจริงๆ ไม่รู้เขาไว้ตรงไหนบ้าง แต่ถ้าไม่สังเกตุจริงๆ ก็นึกว่าเศษขยะนะ ( ไม่ได้พูดถึงงานนะ หมายถึง ตอนที่เดินเข้ามาเนี่ยยังคิดในใจเลยว่าไม่เก็บกวาดหน่อยเหรอ อะไรงี้หนะ )
แล้วชิ้นนี้เป็นเปลืองลูกอมซึ่งมันถูกว่างไว้ข้างๆประตูทางออก ก็เหมือนแบบกวาดไปทิ้งมุม อะไรอย่างนี้ ดูจากรูปนะครับ รูปแรกคือมุมที่มองไกลๆ ตรงจุดนั้นคืองานที่เขาวางอยู่ ผมว่ามันน่าสนใจมากไม่รู้เขาตั้งใจป่าวที่ไปวางจุดนั้น แต่ผมว่าน่าจะตั้งใจนะครับ ( คิดเดาเอง 555 ) ส่วนในงานจะมี VDO ฉายอยู่ด้วยเป็นการ DRAWING ตั๋วรถเมล์ ครั้งตอนการทำงาน อะไรประมาณนี้
ส่วนงานชิ้นด้านล่างนี้เหมือนเป็นงานเอกของงานนี้นะผมว่า หรือว่าผมคิดไปเองเพราะได้ดูจาก VDO เลยคิดว่ามันน่าจะเป็นพระเอกในงานนี้ครับ
ครับรูปแรกคือมุมมองไกลๆ แล้วก็ต่อไปก็ ซูมเข้าไปใกล้ๆ ถ้าได้มีโอกาสดูของจริงจะเห็นว่ามันจะละเอียดอะไรขนาดนั้น เคนทาโร่กล่าวว่าที่เขาเลือก DRAWING ก็เพราะผมเป็นและสามารถทำได้ ทำไมเราต้องทำอะไรแพงๆ เวลาโชว์งานสักชิ้น เรามีแค่ไหนเราก็ทำเท่านั้น เงินไม่ได้เป็นตัวกำหนดคุณค่าของงาน แต่คุณค่ามันอยู่ที่คุณคิดแหละจะโชว์มันแบบไหน อะไรก็ได้ที่ง่ายๆ และเราทำได้นั่นแหละ ครับสำหรับความคิดส่วนตัวผมนะครับผมว่าถ้างาน DRAWING ไปใส่กรอบหรือไปโชว์แบบธรรมดาๆ มันก็ คือ DRAWING สวยๆ รูปนึง แต่เมื่อเราเอามาประยุกหรือคิดที่จะมาบวกกับสิ่งที่เราคิดไว้มันก็จะเกิดสิ่งที่เกิดคาด คือ เหมือนงาน อ.เคนทาโร่ เขาเอา DRAWING ที่เหมือนจริงๆ เอามาไว้ในที่ แกลอลี่ ใครคิดว่าการนำเสนอเขาจะแปลกขนาดนี้ ( หรือผมไปเองก็ไม่รู้ ) แต่ปกติ โชว์งานใน แกลอลี่ นี่คือการแขวนรูป การตั้งงานให้โดดเด่น แต่เขาให้เราหลงกลว่ามันคือสิ่งแปลกปลอม แต่ใครจะไปรู้ว่าสิ่งแปลกปลอมที่มองข้ามกันจะเป็นงานที่เขาจะเสนอ คืองานซ่อนในงานอีกที ผมว่าเขาลึกมาก เป็นงานที่คิดได้ดีมาก ผมเรียนกับ อ.เคนทาโร่ มาไม่เคยเห็นงานของเขาเลย แต่พอได้มีโอกาศมาดู ผมคิดเลยว่าผมได้เรียนกลับคนที่มีความคิดลึกขนาดนั้นเชียวเหรอ ผมภูมิใจมาก ( จริงๆครับ )
ครับสุดท้ายนี้ขอถ่ายรูปเก็บไว้เป็นที่ระลึกครับ ขอขอบคุณ อ.เคนทาโร่ ฮิรูกิ
KENTARO HIROKI
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น